Osman Aysu – Karanlıklar Hakimi

İlk başta paniğe kapılmıştı. Duyularından yoksun kalmasıyla felç olduğunu sanmış, kör ve sağır olup ölümüne dek dış dünyayla tüm bağlarını koparmış, sakat bir beynin içinde kıstırılıp kaldığını düşünmüştü. Ama sonra bir şeylerin değiştiğini fark eder gibi oldu. İlk başta sandığı gibi karanlıklar içinde yüzüyor değildi; sanki müthiş ve korkutucu bir hızla onun içinde yol alıyordu. Bir tür, anlamadığı kozmik bir gücün içine çekiliyordu.

O acayip hareketlilik, kendini ürkütücü bir karanlığın içine çeken yolculuk, üstünde ve içinde hareket eden başka bir varlığın ritmik temposu…

Olanlara inanamıyordu…