Gökhan Özcan – Ruh Yordamı

Yanyanayız.
Yalnız...
Ve dünyanın ortasında...
…
Aslında hepimiz birbirimize benziyoruz.
Ve aslında hiçbirimiz benzemiyoruz birbirimize.
Aynı dili konuşuyor ama aynı cümlelerde buluşamıyoruz.
Bedenlerimiz birbirine benziyor, gölgelerimiz benzemiyor.
Bizi birbirimize benzeten şeyler, bizi birbirimizden ayırıyor.
Yanyanayız.
Herkesiz ve hiçkimseyiz.
Hiçkimse ve herkes...
...
Doğduğumuzda milyonlarca dakika veriliyor elimize.
Yaşadıkça kayganlaşan milyonlarca dakika ile başbaşa kalıyoruz.
Dakikalar eksildikçe biz biraz daha çaresizleşiyoruz.
Ne kadar ayak diresek bu çılgın yok oluşu durduramıyoruz.
Korkuyoruz.
Ve yanyanayız.
Şimdi...
Ve hiçbir zaman...