Etiket: Profil Yayıncılık

Cumhuriyet tarihini, değişik fonksiyonlar ve özellikleri açısından numaralandırma işlemini (2. Cumhuriyet gibi) ve Kurtuluş Savaşının anti-emperyalist olmadığı tezini 1973 yılında ortaya süren Küçükömer, öteden beri özgün düşüncelerinden dolayı ambargoluydu. Kimliğine karşı konulan bu ambargoyu kimler daha da ağırlaştırmak için gizli/açık tavır almadı, ittifaklara girmedi ki? Bu ambargoya rağmen Küçükömer, temel sorusuna cevap aramaya devam etti. Ben doğulu mu, yoksa batılı mıyım? sorusuna cevap vermek ömrünü aldı desek doğru olur. Doğu toplumunda doğan, Batıdan etkilenen bir bilim adamı olarak düşünmeyi yasaklamış bir toplumda bugün sivil toplumu savunan birçok kişinin ilk esin kaynağı oldu. Onlar gerçeği belirtmese de, onlara yön ve hedef gösterdi. Biz kimiz? Neyi değiştirebiliriz? diye sormuştu. Sivil Toplum Yazıları, Küçükömerin sivilleşme konusundaki fikirlerini içeren, sivil toplumun işlevini analiz eden gerçek bir kaynak.

İdris Küçükömer'in "sivil toplum" üzerine filozofça geliştirdiği düşüncelerinin kaynağında, 1960'ların ilk yarısında, Albay Talat Aydemir ile cuntacılığın kurmayında edinilmiş yoğun bilgiler ve deneyler yatar. "İktidar" ve onun "Büyülü çekiciliği"ne bir kapı eşiği uzaklığı yaklaşmışken, genç Küçükömer'ce sorulmaya başlanan radikal soruların, ciddi bir bilim adamının kimliği ile birleşmesi ise hemen sonraki yıllarda bir 'sivil toplum' kuramcısını ortaya
çıkarmıştır.

Bu kitapta okunacaklar, "Neyiz ki? Neyi değiştirebiliriz?" diye başlayan soruların, 1960 sonrasında Yön ve Ant dergilerindeki cevaplarıdır. Bu kitap, Düzenin Yabancılaşması'na giden yolun bir başlangıcıdır.
Küçükömer, "Batı'dan etkilendim. Bir zamanlar ulaştığı politik güçle Batı'yı etkilemiş ve ondan etkilenmiş Osmanlı kültür mirası içine doğdum. Ama düşünceyi yasaklamış bir toplumda doğdum. Düşünmek kolay değildi..." deyip düşünen bir insan olarak' 'halkı kurtaracak' çözüm arayışlarına bu iki ünlü dergide cevaplar verdi... Bir iktisatçı bilim adamı olarak, çözümler üretti.

"Demokrasi" çok sık kullanılan bir kavram, ama "halk demokrasi istiyor mu?"
"Demokrasi"ye açıkça karşı çıkan, "istemiyorum" diyen hiç yok… Ama istenilen düzeyde "demokratik hayata neden geçilemiyor?"

Bu durumda soru şu:
"Demokrasi" ile "insan" arasında tarihi, sosyolojik, kültürel, biyolojik vb bir engel mi var ya da, "İslamiyet demokrasi ile bağdaşır mı?"

Sivil toplumun Türkiye'deki kuramcısı İdris Küçükömer'in bitip tükenmek bilmez araştırmalarla üzerine eğildiği, yukarıdaki sorulara cevap veren ilk bulguları, bu kitapta, ilk defa bir araya getirildi. Dostunun, düşmanının yıllardır yazılmasını beklediği "yayınlanamamış kitap", bu çalışma ile okurlara ulaştı. "Liberal değil, sivil toplum... Hem hakim, hem savcı, hem davacı, hem zabıta birbirine karışırsa açık fırsatlar doğar; bu, hırsızlığın karinesidir!" diyen Küçükömer, "elimde delil yok demek, fikrim yok, statükocuyum demektir" diyor... Delil yaratmak için gösterilecek çabanın, "devr-i sabık" yaratacağını anlatıyor...

'Türkiye'de sağ sol, sol da sağdır. Türkiye'nin "solcuları" gericidir. Türkiye'nin ilericileri "sağ" cenahta görülen geniş İslamcı halk kitleleridir.'

İlk kez yayınlandığı 1969 yılında bütün siyasi kavramları altüst eden ve şok etkisi yaratan Düzenin Yabancılaşması, ilerici-gerici, sağ-sol denkleminin yerlerini değiştirmişti. İdris Küçükömer'e göre Türkiye'nin solcuları gericiydi ve halkı yönetilecek koyun olarak görüyordu. Türkiye'nin ilericileri ise sağ cenahta görülen muhafazakâr, geniş İslamcı halk kitleleriydi.

Küçükömer dönemin aydınlarının aksine 1960 anayasasını ve Milli Güvenlik Kurulu'nu antidemokratik buluyordu. Kurtuluş Savaşı antiemperyalist değildi, sadece bir Türk-Yunan savaşıydı. Kimsenin söylemeye bile cesaret edemediği fikirlerinden dolayı İdris Küçükömer maalesef büyük bir ambargoya maruz kaldı, yok sayıldı.

Aradan geçen 40 yıla rağmen fikirleri hâlâ ilk günkü tazeliğini koruyan ve tartışılan Küçükömer ciddi bir övgüyü hak ediyor. Düzenin Yabancılaşması Türkiye'nin meselelerine kafa yoran herkesin okuması ve üzerinde düşünmesi gereken bir başyapıt.