"Ben bir kaybedendim. Çok şey kaybetmiştim: babamı, Bay Kraus'u, Leopold Christiansen'I, Anna ile Tim'I, Mark ve Fred'I, Şimdiyse yeni bir oyun başlıyordu. Bu kez kazanmayı kafama koymuştum. Daha doğrusu, kazancımı elimde tutmayı. Ben gerçekten de bir canavar mıydım? Viktor kanepeye oturmuş ve sırtını büyük bir yastığa dayamış kitap okuyordu. 'Merhaba' dedim ezik bir sesle, başını kaldırıp bana gülümsedi, hayır, gülümsemesiyle odayı aydınlattı. Bakışı altında ezildim, çünkü onu hak etmemiştim. Ben bir canavardım. Onun her şeyini mideye indirecektim, tüm yaşamını. Ardına istemediği bir çocuk takacaktım. Yanında istemediği bir varlık olacaktı benim yüzümden. Ondan dölünü, bedenini, ruhunu talep eden bir canavar; sevdiğini sandığı, onu seven bir canavar."
Mila'nın Düşleri
