Etiket: Abdullah Ziya Kozanoğlu

iSA'NIN DOĞUMUNDAN BERİ 451 YIL GEÇMİŞTİ. BÜYÜK BİR UĞULTU... KILIÇLARIN,TUNÇLARIN BİRBİRİNE ÇARPMASINDAN ÇIKAN ŞAKIRTILAR,ARABA GICIRTISI,ŞARKI SESLERİ BİRBİRİNE KARIŞIYOR, ÖNÜNDE,BÜTÜN DÜNYAYA MEYDAN OKUYAN ATİLLÂ'NIN DOKUZ VE SUNGURLU BAYRAĞI DALGALANAN BİR ORDU DOĞUDAN AKIYOR. AKIN!.. AKIN!.. AKIN!..

" BAYRAĞINI DÜŞMANA KAPTIRMA! " YURDUNA YABANCI AYAK BASTIRMA! " DÜŞMANIN VERDİĞİ ÖĞÜTLERE KANIP KARDEŞLERİNİ KÜÇÜK GÖRME! " YURDUNU BIRAKIP YAĞIYA YANAŞMA! " EY BÜYÜK TÜRK TÜRK ULUSU" DÜNYADA YAPAMAYACAĞIN HİÇ BİR ŞEY YOKTUR; ÇÜNKÜ SEN GÜLTEKİN GİBİ KAHRAMANLAR YETİŞTİRMİŞ BİR ULUSUN OĞLUSUN! BUNU BÖYLE GÖR,BÖYLE DİNLE! BAYRAĞIMIZIN RENGİ SOLMASIN,GÖLGELİCE KABA AĞACLARIMIZ KESİLMESİN,ULUSUMUZUN ARASINA İKİLİK GİRMESİN,YURDUMUZA YAĞI AYAK BASMASIN, EY BÜYÜK TÜRK ULUSU!...

Bacaklarına koyun pöstekileri sarılmış gibi iri ve kıllı ayak bilekleri ile yerleri koca beygirlerin üzerindeki korkunç adamları, Haron Levi çipil gözleriyle küçücük görmek gafletinde bulundu.

Bu yanlış görüş sonunda -her küçük şey gibi sevimli zararsız olduklarını sanarak- yanlarına sokulmakla da kendi ölümüne kendi ayağıyla gitmiş oldu...

Genç, güzel Macar kızı, örgüleri kalçalarını döven altın saçlarını dalgalandırarak Kanije kalesinin geniş duvarları üzerinde gelincik topluyordu.

Bahar gelmiş, sinirleri dirilten, yürekleri kabartan ılık, dumanlı kokusuyla kırlar ve gönülleri kuşatmıştı.

Kız, turfanda kirazlar gibi kızarmış, nemli parıltılarla terlemiş dudakları arasından bir şarkı söylüyor, arada bir duvarlar üzerinde ayağı kaydıkça şarkısını kesiyordu.