Ray Bradbury – Gümüş Çekirgeler

… Tom bir çığlık attı ve onların gözleri önünde değişti… Tom oldu, William oldu, yaşlı kadının kocası oldu, genç Judith oldu. Sürekli değişiyor ve her kafadan bir çığlığın çıkmasına neden oluyordu. Sanki kafalardaki görüntülerle eriyen bir sabun gibiydi. Taşların üzerinde uzandı. Yüzü bütün yüzler; gözleri mavi, yeşil, elâ; saçları sarı, kahverengi, siyah, düz, kıvırcık, her şeydi. Bir uzun boylu oluyordu, bir kısa. Bir şişman bir zayıf. Bakıyordunuz çocuk, bakıyordunuz ihtiyar…Birden herkes durdu:

“Öldü!” dedi biri sonunda…