Yalnızca PDF e-kitapların paylaşıldığı Ücretsiz bir ekitap arşividir.
Tokuşan Kafalar
Hüseyin Rahmi Gürpınar, Son Arzu'da Nuruyezdan'la Sabih'in acıklı biten aşklarını hikâye ediyor. Yazarın olayı betimlerken gerçekçi, çevre betimlemelerinde doğalcı bir anlatımla kaleme aldığı Son Arzu, gülmece öğeleriyle hüznü harmanlayan bir yapıttır. Toplumsal bir ders çıkarmayı da unutmayarak... Tokuşan Kafalar'da ise Hüseyin Rahmi Gürpınar bir aşk hikâyesini kuşak çatışması çerçevesinde ele alarak gülmece türünde unutulmaz bir oyun sunuyor.
Eşkıya İninde: İki Damla Yaş
Eşkıya İninde, Hüseyin Rahmi'nin serüven-polisiye türünden yazdığı romanlarının en heyecanlılarından biridir. Yazar, İstanbul yakınlarından bile eşkıyanın kol gezdiği bir dönemde acımasız eşkıya tarafından kaçırılan Nefi Bey'in, kayınbiraderinin ve sadık uşakları Murtaza'nın başından geçenleri anlatırken, hemen her romanında olduğu gibi insanlara ve topluma eleştiri oklarını fırlatmaktadır. Okurlarını eşsiz gülmecesiyle yine güldürüyor, ama dudakların kıyısında donup kalıveren acı bir gülüş oluyor bu...
İffet
Hüseyin Rahmi Gürpınar, İffet adlı romanında aşk ve namus konularını irdeliyor. Romanın kahramanı İffet, açlıkla namus kavramı arasında bocaladıktan sonra ölümü yeğliyor. Yazarın hem duygulandıran hem öğreten bir yapıtı daha...
Kadınlar Vaizi
Hüseyin Rahmi Gürpınar’ın kitaplarını yeniden yayına hazırlamak, bir tarafıyla ciddi denilebilecek bir riski barındırsa da yayınevi olarak bunu göze almanın ilk örnekleri ile yola çıkmış bulunuyoruz. Bunu diğerleri takip edecektir. Sözün burasında, galiba, niçin böyle bir yayına gerek duyulduğunu merak edenlere, şu gerçeği hatırlatmakta yarar var: 1928 öncesi Türk edebiyatının örneklerini yeni harflere aktarma işinde başlangıçta iştahsız sonradan da çalakalem bir tutumun sergilendiği artık saklanamayacak bir gerçektir. Sadece edebî eserler değil pek çok eser, bu iştahsızlık ve çalakalem tutumdan dolayı bırakınız layık oldukları değeri görmeyi, adeta dumura uğra(tıl)mıştır. Edebiyat sahası, dumura uğramışlar listesi hazırlansa belki ilk sırayı alacak pek çok örnekle doludur. Çalıkuşu’nun çalı’sı gitmiş geriye kuş’u kalmıştır denebilir. O güzelim Türkçesinin yeri doldurulamayan Refik Halit’in eserlerinin başına gelenleri saymak, tabiri caizse bir edebiyat savcısının vicdanına kalmış niteliktedir. Sadeleştirme adı altında bırakınız kelime avcılığını, cümle hafriyatçılığına gidilmesini bilemiyoruz neyle izah etmek mümkündür.