İlhan Arsel – Müslümanlık Sınavı


eKitap Arşivi – Ücretsiz PDF E-Kitap İndir
Yalnızca PDF e-kitapların paylaşıldığı Ücretsiz bir ekitap arşividir.
İslamcılar “İslam, köleye çok merhametli davranmayı istiyor” diyerek, İslamın kölelerin durumunu iyileştirdiğini, köleleri efendilerinin seviyesine yükseltmeye çalıştığını vb. öne sürerler. Ancak, İslam şeriatı “zamandan ve mekândan münezzeh”tir. Yani tabudur ve değiştirilemez. Kölelik kurumu İslamda kabul edilmiştir; bu, “Tanrı emri”dir. İslamcılar, işte bu yüzden, “kölelik” tartışmalarında “takıyyeci” bir tutum alırlar. Prof. Dr. İlhan Arsel, bu çalışmasında, İslamın kölelik karşısındaki tutumunu, tüm yönleriyle ele almaktadır. Yazar, konuyu ele alırken, başta Kur’an olmak üzere “en sahih” İslam kaynaklarına dayanmaktadır.
Şeriatçıların, tartışmalarda şeirat temeline oturtmadıkları hiçbir konu yoktur.
Atatürk devrimlerinden yana olan aydınlanmacılar bilir ya da hiç değilse hisseder ki, söyledikleri safsatadır, akla ve mantığa sığmaz şeylerdir; ne var ki şeriat verilerinin ne olduğunu bilmedikleri için onların iddialarını çürütemezler.
İnsanların içerisinde yaşadıkları düzene para, tüketim, içgüdüsel ve maddî saikler, burjuva, kapitalizm, ferdî mülkiyet ve sınıfsal sömürü egemen olmuşken; insanî ilişkiler, birbirine pençe atan ve gözü kapalı olanın aldatılıp dolandırıldığı vahşîler topluluğu ilişkileri iken, "aşk ve iman"ın çağırdığı insan cevherinin manevî tekâmülüne ve "yüce değerlere inanıp tapma" demek olan "muvahhitliğe" nasıl inanılabilir? Serbest pazar ve kapitalizm sistemi öyle bir sistemdir ki herkes sabahtan akşama kadar koşuşturmak ve akşamdan sabaha kadar da rüyasında para görmek zorundadır; aksi takdirde yaşama hakkından mahrum kalır. Peki, bu durumda insan cevherinin özgürlüğü ne oluyor? Sınıfsal çelişki, çıkarcılık, hak yeme ve bütün insanî değerlerin ayaklar altına alındığı ve para gücünün hakim olduğu bir düzende demokrasiden, siyasal ve düşünsel özgürlükten nasıl söz edilebilir? Demokrasi ve kapitalizm!... Bu ikisi nasıl bir arada olabilir?
Ancak insanların birbirlerinin hakkını yemesini, çıkarcılığı ve haksızlığı gizlemek için yalancı bir demokrasi maskesi yaparsak, o zaman bir arada bulunabilir bunlar. Bu ise demokrasinin en pis aldatması, düzenbazlığı ve en büyük belasıdır. Böyle bir düzende insanların özgür olduklarını hissetmeleri mümkündür. Ama bu, yalancı bir histir. Böylesi toplumlarda bütün bireylerin özgürce oy vermeleri mümkündür; ama onların oylarını önceden sandıklarına atan kapitalizmdir. Çünkü herkesin istediği şekilde koşmasının serbest olduğu açık bir oyun alanında şüphesiz ancak binekleri olan kimseler birinci gelebilir, koşuyu önde bitirebilirler. Yayalar ise bu özgürlükten ve bu siyasal hakların eşitliğinden her zaman mahrum kalırlar.