Etiket: Michel Tournier

Erkek: Balıkçı. Denizden ve balıklardan anlıyor. Kadını "Morina balığı gibi güzelsin" diyerek seviyor. Kendi kendini yetiştirmiş biri. Kadın: Felsefeci. Leibniz, Kant, Hegel ve Heidegger okuyor. Aptal erkekleri bir bakışta anlıyor. Dul. Gözlüklü. Evlenirler. Her şey çok güzeldir. Erkek balığa çıkmakta, kadın istekle onu beklemektedir. Birbirlerine anlatacakları hikayeleri ve dinleme istekleri vardır... Zamanla büyü bozulur... Tutku önce suskunluğa/saygıya sonra da sabra dönüşür. Ayrılmaya karar verirler ve bu haberi iletmek için dostlarını bir veda yemeğine çağırırlar. Ne var ki konuklardan her biri tıpkı Boccacio'nun Decameron'undaki gibi bir hikaye/masal anlatmaya başlar. Anlatılan her gerçekçi, karamsar hikaye ayrılma isteklerini güçlendirir. Sıcak ve gönül okşayıcı masallar ise birbirlerine yakınlaştırır. Gecenin güzelleştirdiği masallar sabaha karşı olağanüstü bir biçime dönüşür. Herkes gittikten sonra Kadın "Gerçekte bizde eksik olan, birlikte oturacağımız sözcüklerden yapılmış bir evdi" der. Erkek "Gündelik yaşamın balçığına gömülmüş iki sazan balığını andırıyorduk," diye cevap verir. "Bundan böyle dağdan kopup gelen sel sularında yan yana titreşen iki alabalık gibi olacağız."

Kamaranın tavanına asılı borda feneri, salınımlarıyla, Virnie'nin gittikçe çukurlaşan bir dalganın etkisiyle yana doğru yaptığı yalpanın büyüklüğünü bir çekül hassasiyetiyle ölçmekteydi...

Michel Tournier'nin yapıtlarının özgünlüğü, unutulmuş mitlere ve eski hikayelere dayanır. O, mitlere yeniden hayat veren hem gerçekçi hem de fantastik yapıtları aracılığıyla karmaşık gerçek dünyayı kavramaya çalışır. Tournier, miti kurulu düzeni bozan kargaşaya bir çağrı olarak da görür. "Canlılığını yitirmiş bir mite alegori denir. Yazarın işlevi mitlerin alegoriye dönüşmesine engel olmaktır," der Tournier. Onun mitlere dayanan romanları, doğru bir zamanda; okurun karakter analizi, olay örgüsü, dramatik yapı gibi geleneksel roman öğelerinden yoksun nouveau roman'dan bıktığı bir sırada edebiyat sahnesine çıktı. Modern dünyaya sırtını dönen Tournier, eski hikayelere yönelerek, onları yepyeni bir bakış açısından anlatmaya koyuldu. Tanrı tarafından Fransa Krallığı'nı kurtarmakla görevlendirildiğini söyleyen Jeanne D'Arc ile silah arkadaşı Gilles de Rais'nin yazgılarına kişisel yorumunu getirdiği bu romanında Tournier, "çift, ikizlik" kavramlarına yoğunlaşarak bize bir "ikilik" kavramlarına yoğunlaşarak bize bir "ikilik" miti aktarıyor. Birbirine karşıt iki figürün, bir melekle bir şeytanın yazgıları arasında paralellik kuruyor.